حبوبات و نخود مشهد گیاهانی از خانواده Leguminosae با غلاف های بذری هستند که به دو نیم تقسیم می شوند. دانه های خوراکی گیاهان این خانواده شامل لوبیا، نخود، عدس، سویا و بادام زمینی است.
جدیدترین دستورالعملهای غذایی برای آمریکاییها، نخود سبز یا لوبیا سبز (رشتهای) را بهعنوان حبوبات شامل نمیشود، زیرا در مقایسه با سایر اعضای خانواده حبوبات، مشخصات غذایی متفاوتی دارند.
بادام زمینی از نظر تغذیه ای شبیه به آجیل درختی است. بنابراین، اطلاعات مربوط به اثرات سلامتی آنها در مقاله جداگانه ای در مورد آجیل ارائه شده است و در زیر مورد بحث قرار نمی گیرد.
بسیاری از مطالعات بررسی کرده اند که مصرف حبوبات چگونه با سلامتی مرتبط است. حبوبات حبوباتی هستند که به صورت دانه خشک برداشت می شوند و بنابراین از نخود سبز، لوبیا سبز و همچنین محصولاتی که برای استخراج روغن استفاده می شوندحذف می شوند.
اگرچه حبوبات بخش مهمی از رژیم های غذایی سنتی در سرتاسر جهان هستند، اما اغلب در رژیم های معمول غربی از آنها غفلت می شود. حبوبات منابع پروتئینی ارزان و غنی از مواد مغذی هستند که می توانند جایگزین پروتئین حیوانی در رژیم غذایی شوند.
در حالی که منابع پروتئین حیوانی اغلب سرشار از چربی های اشباع شده هستند، مقادیر کمی چربی در حبوبات عمدتاً چربی های غیراشباع هستند.
حبوبات همچنین منابع خوبی از چندین ماده معدنی ضروری، غنی از فیبر غذایی (هم فیبر محلول و هم نشاسته مقاوم) هستند و به عنوان غذاهایی با شاخص گلیسمی پایین در نظر گرفته می شوند.
علاوه بر این، حبوبات حاوی مواد شیمیایی گیاهی متعددی هستند که ممکن است بر سلامتی تأثیر بگذارند. دانه های سویا بیشترین علاقه علمی را به خود جلب کرده اند.
عمدتاً به این دلیل که منبع منحصر به فردی از فیتواستروژن ها هستند که به نام ایزوفلاون ها شناخته می شوند. به طور کلی، حبوبات حاوی بستههای منحصربهفردی از مواد مغذی و فیتوکمیکالها هستند.