فن‌آوری‌های اندازه‌گیری باران معاصر مانند باران‌سنج‌های ثابت و رادار هواشناسی برای دستیابی به سطح دقت لازم برای پیش‌بینی سیل ناگهانی تلاش می‌کنند.
با توجه به اندازه‌گیری میزان بارندگی، فعالیت شیشه پاک کن اتوماتیک شیشه جلویی وسیله جدیدی برای تشخیص مکان و زمان بارش با دقت بیشتر ارائه می‌دهد.
در حالی که باران سنج ها مدت هاست به عنوان منبع قابل اعتماد اندازه گیری بارش در سطح سطح عمل می کنند، اما اغلب نمی توانند تغییرپذیری فضایی رویدادهای باران، به ویژه در طوفان های همرفتی را ثبت کنند.
این ناتوانی در حل الگوهای فضایی در بارندگی با این واقعیت بدتر می شود که تعداد دستگاه های باران سنج در سراسر جهان به سرعت در حال کاهش است.
رادار هواشناسی ابزار مفیدی برای ثبت توزیع فضایی بارندگی است. با این حال، برآوردهای راداری-بارندگی در معرض عدم قطعیت‌های مکانی و زمانی بزرگی هستند.
علاوه بر این، رادار هواشناسی تمایل دارد به طور سیستماتیک سوگیری های بزرگی را برای رویدادهای سیلاب بزرگ نشان دهد، و ممکن است برای حوضه های آبخیز کوچک ضعیف عمل کند، که پیش بینی سیل شهری را مشکل ساز می کند.
ظهور وسایل نقلیه متصل و خودمختار فرصتی بی‌سابقه برای افزایش تراکم اندازه‌گیری‌های محیطی فراهم می‌کند. در حالی که استقرار و نگهداری شبکه‌های حسگر اختصاصی پرهزینه است،.
ناوگان وسایل نقلیه متصل می‌توانند با استفاده از حسگرهای تصادفی درون‌برد، داده‌های بی‌درنگ را در مقیاس‌های مکانی و زمانی خوب ضبط کنند.
هنگامی که در ارتباط با تکنیک های پردازش سیگنال مدرن استفاده می شود، سنجش مبتنی بر برف پاک کن چندین ویژگی جذاب را ارائه می دهد.
وسایل نقلیه به پوشش بسیار بهبود یافته مناطق شهری دست می یابند، جایی که نظارت بر سیل مهم است. اندازه گیری شدت برف پاک کن شیشه جلو آسان است و برای پردازش نیاز به سربار کمی دارد.
حسگری مبتنی بر وسیله نقلیه را می توان به آسانی با گسترش ارتباطات وسیله نقلیه به زیرساخت مقیاس پذیر کرد.
