تیشرت، سبکی از پیراهن پارچه ای است که به دلیل شکل T بدن و آستین آن نامگذاری شده است.
به طور سنتی آستین های کوتاه و یقه گردی دارد که به یقه خدمه معروف است که فاقد یقه است. تیشرت ساده عمده ها عموما از پارچه ای کشسان، سبک و ارزان ساخته می شوند و به راحتی تمیز می شوند.
این تیشرت از زیرپوش هایی که در قرن نوزدهم استفاده می شد تکامل یافت و در اواسط قرن بیستم از لباس زیر به لباس های غیررسمی عمومی تبدیل شد.
آنها معمولاً از منسوجات پنبه ای در بافتنی جوراب ساق بلند یا کشباف ساخته می شوند که در مقایسه با پیراهن های ساخته شده از پارچه بافته شده، بافت انعطاف پذیر مشخصی دارد.
برخی از نسخه‌های مدرن بدنه‌ای دارند که از لوله‌ای که به‌طور پیوسته بافته می‌شود، بر روی یک دستگاه بافندگی دایره‌ای تولید می‌شود.
به طوری که بالاتنه هیچ درز جانبی ندارد. تولید تیشرت ها بسیار خودکار شده است و ممکن است شامل برش پارچه با لیزر یا جت آب باشد.
تولید تی‌شرت‌ها ارزان است و اغلب بخشی از مد سریع هستند، که منجر به فروش بزرگ‌تر از تی‌شرت‌ها در مقایسه با سایر لباس‌ها می‌شود.
به عنوان مثال، دو میلیارد تیشرت در سال در ایالات متحده فروخته می شود یا به طور متوسط یک فرد از سوئد سالانه 9 تیشرت می خرد.
فرآیندهای تولید متفاوت است، اما می تواند از نظر زیست محیطی فشرده باشد، و شامل اثرات زیست محیطی ناشی از مواد آنها، مانند پنبه که هم آفت کش است و هم آب فشرده است.
لباس‌های ساده T شکل از زمان‌های قدیم بخشی از لباس‌های بشر بوده است. لباس‌هایی شبیه به تی‌شرت‌هایی که قبلاً در تاریخ پوشیده می‌شد، عموماً تونیک نامیده می‌شوند.
